Friday, October 23, 2015

नानू के कारनामे

आपल्याकडे गणपती आणि नवरात्रात जिलेबी-बाई, मुन्नी, शी शी शी शीला आणि आजची लेटेष्ट शांताबाई (शेळके नव्हे) वगैरेंना निरोप देऊन झाले की दिवाळीचे वेध लागतात आणि इथे लोकांना हॉलोवीनचे. आमच्या ऑफिसमधे बर्‍याच लोकांनी आपल्या 'अंदरके हैवानको' जागा करून भिंतींवर वगैरे टांगलं होतं.  भुताखेतांचं एवढं काय आकर्षण आहे कोणास ठाऊक पण या काळात जळीस्थळी चेहरे रंगवलेले किंवा मुखवटे चढवलेले पुतळे आणि भोपळ्याला खरवडून त्याच्यावर केलेली "कलाकुसर" जागोजागी पाहायला मिळते.

तर, ऑफिसला येउन खुर्चीवर टेकतो न टेकतो तोच नानूने पहिला बॉल टाकला, "आपण हॉलोवीन डेकोरेशनसाठी काय करायचं?". मागच्या वेळचा अनुभव ताजा असल्याने, त्याचं मी ऐकलंच नाही असं भासवून माझ्या कानपूटरचा कान पिळून चालू करायला लागलो. पण एकवेळ शिवाजी महाराजांची आग्राहून सहज सुटका होईल, पण या नानूच्या तावडीतून सुटका नाही. माझ्या खांद्यावर थोपटून त्याने त्याच्या प्रश्न पुन्हा केला. वास्तविक गोरंपान गुळगुळीत टक्कल, काळी-पांढरी छोटेखानी बोकडदाढी, साडेपाच फूट उंच आणी साडेचार फूट रूंद असला नानू साक्षात टीमरूम मधे असताना वेगळं डेकोरेशन कशाला असा विचार मनात आला. पण जिभेच्या टोकावर आलेले ते शब्द निर्धाराने गिळत मी क्षीणपणे त्यालाच म्हटलं "तूच सांग बाबा". नानू उत्साहाने त्याच्या टेबलावर गेला आणि दोन पोती उचलून घेऊन आला. त्यात लेगोचे लहान लहान असंख्य तुकडे भरले होते. "माझ्याकडच्या हॉलोवीनच्या लेगो भांडारातले थोडे तुकडे आणलेत. आपण त्यातून काहीतरी बनवू शकतो." हे एवढे थोडे ! हा माणूस लेगोचे तुकडे नाष्टा म्हणून दुधात घालून खातो की काय?  काही वर्षांपूर्वी माझ्या मुलाला लेगोमधे इंटरेस्ट आहे हे मीच त्याला बोललो होतो ! पण त्याचा आज पश्चात्ताप करावा लागेल असं मला स्वप्नातसुद्धा वाटलं नव्हतं. माझ्या मुलाचा सुद्धा लेगोमधला इंटरेस्ट संपून आता मिडल-स्कूल च्या नावाखाली नवे नवे इंटरेस्ट वाढीला लागलेत. पण नानबा मात्र तिथेच अडकलाय.

त्याच्या उत्साहावर पाणी टाकावं असं मात्र मला वाटेना. "लंचटाईम मधे करुया हां." असं त्याला सांगीतल्यावर खूष होऊन तो त्याच्या टेबलाकडे वळला. खरं म्हणजे मला स्वतःला त्या तुकड्यांसोबत खेळण्यामधे काडीचाही इंटरेस्ट नाही. एक तर त्याला खूप वेळ लागतो. जो तुकडा हवाय तो कधीच सापडत नाही. मग उगाच आणखी त्रागा होतो. माझा मुलगा जेव्हा लेगोचं काहीतरी बनवूया म्ह्णून पाठी लागायचा तेव्हा "थोड्यावेळाने ... माझा चहा पिऊन झाल्यावर येतो बरंका, तोपर्यंत तू सुरूवात कर हां" म्हणून मी त्याची बोळवण करायचो. तेवढ्या वेळात तो स्वतःच लेगोचं जे काही असेल ते बनवून संपवायचा (म्हणजे त्याचं संपेस्तोवर मी चहा पिण्यात वेळ घालवायचो). आत्ता तीच श्ट्रेटेजी नानूलापण लागू पडेल का?  

वेताळा, वाचव रे बाबा.  

No comments:

Post a Comment