नानू सरंजामे

आज मला नानू सरंजामे भेटला. पुलंच्या धोंडोपंतांना ज्याप्रमाणे नानूने त्याची  'गंधगाथा' वाचायला दिली होती आणि जी वाचून धोंडोपंतांची रात्रीची झोप उडाली होती तसंच काहीसं माझं आज होणार आहे असं वाटतंय. 

तर हा नानू ऑफिसात माझ्या शेजारीच बसतो. माझ्या सुदैवाने कविता वगैरे करत नाही पण एम् टिव्हीवर गाणी चालू असताना पडद्यावर जी काही (वि) चित्र  दिसत असतात ना, तसल्या प्रकारची 'व्हीजेगिरी' करायची त्याला खोड आहे. (लग्न झालेलं नाहीये, म्हणून मग घरी गेल्यावर मग हे असलं काहीतरी करत बसतो). तर आज माझ्या डेस्क्वर काही सिड्यांची थप्पी घेऊन आला. त्यातल्या साताठ सिड्या पुढे ठेऊन त्यात त्यानी काय काय करामती केल्यात ते ऐकवायला लागला. आधिच माझं पाश्चिमात्य संगिताचं ज्ञान अगाध. माझं उगाच 'हो का ! अरे वा मस्त' वगैरे चालू होतं. एक तर नुकताच आलो होतो. आणि  अजून इ-मेलही चेकवलं नव्हतं. (आल्या आल्या इ-मेल चेक केलं नाही तर अशा वेळी नेमकं महत्वाचं इ-मेल आपली वाट बघत बसलेलं असतं असा माझा अनुभव आहे). त्यामुळे खाज आली असताना खाजवता येऊ नये असं काहीसं फिलींग येतं होतं. पण हे भाऊ काही थांबेनात. शेवटी मी जांभई लपवायचा प्रयत्न सोडून दिल्यावर पाचव्या जांभईला त्याने दोन सिड्या माझ्या हातात दिल्या. आमच्या 'नाही बोलता न येण्याच्या' स्वभावामुळे ही असली अपत्ये (आपत्तीचे अनेकवचन??) आमच्या गळ्यात पडतच असतात. तरी बरं सिड्यांवरची पिंकफ्लॉईड आणि बीटल्स ही दोन नावं तरी मला माहित आहेत. जाता जाता त्या सिड्यांमधली काही व्हिजेगिरी 'पीजी-१३' असल्यांचं त्यानं सांगितलंय तेव्हा त्याचं हे अपत्य आमच्या घरच्या अपत्याच्या हातात पडणार नाही याची काळजी घेतली पाहिजे.